Odcinek 43 - Agent - czterdziesty trzeci odcinek serialu Ranczo, został wyemitowany po raz pierwszy 22.03.2009 w TVP1
Opis[]
Stasiek budzi się po nocy poślubnej i zastaje swoją świeżo upieczoną małżonkę zapłakaną w kuchni. Kobieta szlocha, bo narzeczeństwo było piękne, ślub cudowny, a teraz nastąpi koszmarna proza życia. Policjant zarzeka się, że o żadnej rutynie, ani nudzie nie będzie mowy i przysięga dopilnować, aby stosowne porywy i nastroje nie opuściły nigdy ich stadła.
Kusy relacjonuje żonie, co wyczytał w książkach przeznaczonych dla rodziców małych dzieci, które skupiają się głównie na tym, jakież to straszliwe konsekwencje mogą spotkać niemowlęta wskutek użycia przykładowo plastikowych butelek. Żona radzi mu, aby się tym nie przejmował i wiedzy o wychowaniu raczej poszukał u doświadczonych ojców, niż w literaturze. Kusy wprowadza niezwłocznie tę radę w czyn i pierwszego nagabuje w tej sprawie Wójta. Ten jednak stwierdza, że ojcowie rzadko kiedy mają coś do powiedzenia, jeśli chodzi o wychowanie własnego dziecka, a dziewczynki w szczególności, bo żona i tak przeforsuje co zechce. Za to pieniędzy to będą chciały od ojca tak matka, jak córka, więc lepiej niech się Kusy do jakiej roboty zabierze i zarabiać zacznie.
Uniwersytet Ludowy zostaje w całości zawalony nieprawdopodobną ilością komputerów, o których zakup za unijne środki Lucy wystarała się w gminie. Teraz trzeba ten towar poskładać i dostarczyć po bardzo promocyjnych cenach do potrzebujących, a tymczasem rąk do społecznej pracy brak. Lucy w tej sytuacji udaje się do Solejukowej, która ma dwóch prawie dorosłych chłopaków w domu. Gdy Marianek dowiaduje się o co chodzi i że ma to być zrobione za darmo, twierdzi, że nie ma czasu. Gdy to słyszy Solejukowa, wpada w szał, a Amerykance obiecuje, że za godzinę obaj najstarsi synowie z własnej woli stawią się w budynku Uniwersytetu, co Marianek potwierdza skruszonym skinięciem głowy.
.png){kind=link}
Czerepach, absolwent kursu dla spin doktorów, rysuje na tablicy poglądowej swój plan wyborczy, mający zapewnić Wójtowi wygraną w kolejnych wyborach samorządowych. Plan jest genialny w swej prostocie i polega na tym, że zostanie wykreowany kontrkandydat wójta, na tyle mocny i popularny, aby zniechęcić innych pretendentów, którzy nie mając cienia szansy na zwycięstwo, wycofają swoje kandydatury. Tuż przed wyborami Czerepach wyciągnie na tego kontrkandydata wcześniej przygotowany haczyk i tym sposobem na placu boju pozostanie jedynie Kozioł.
.png){kind=link}
Ładujących na wózki komputery chłopców widzi Dyrektorka szkoły i natychmiast oferuje swoją pomoc przy składaniu i rozwożeniu sprzętu. Niebawem powraca pod Uniwersytet ze sporą gromadką uczniów, wyposażonych w wózki i taczki, których motywuje do pracy obietnicą szóstek z informatyki na koniec roku.
Solejuk kolejny raz samotnie siedzi na ławeczce, złoszcząc się, że przyjaciele nie mają dla niego czasu. Za powiernika bierze sobie przechodzącego właśnie księdza Roberta, któremu żali się, że świat spsiał do tego stopnia, że nawet nie ma się z kim napić, bo jego towarzysze od codziennej flaszki Mamrota nagle poznikali, tacy zajęci. Niestety nie znajduje u wikarego należytego zrozumienia, ten bowiem sądzi, że zamiast użalać się nad sobą Solejuk lepiej zrobi, jak weźmie się do pracy, jak to zrobili jego koledzy. Hadziuk i Pietrek komentują zachowanie Solejuka, który mijając ich po drodze udaje, że nie słyszy powitania. Stwierdzają, że skoro ten woli całymi dniami nic nie robić, tylko siedzieć pod sklepem, to jego sprawa.
Tymczasem Kusy, krążąc po wsi w poszukiwaniu wiarygodnych informacji o roli ojca w procesie wychowawczym, spotyka pod sklepem Solejukową. Wiele do powiedzenia w tej sprawie kobieta nie ma, bowiem jej mąż w domu w zasadzie wyłącznie trzeźwieje. A gdyby zaś nie pił, to jedyne czego by od niego oczekiwała, to tego, że pieniądze jakieś od czasu do czasu by zarobił, byle uczciwie.
.png){kind=link}
Następnym źródłem informacji jest Więcławski, który wyraża przekonanie, że rola rodziców, a zwłaszcza ojca, jest w wychowaniu dziecka marginalna, bo po osiągnięciu dorosłości i tak zrobią, co zechcą, tak jak jego Weronika, która najpierw urodziła Chińczykowi-buddyście nieślubne dziecko, a potem wyszła za niego za mąż. Więc udział mężczyzny w rodzinie sprowadza się zasadniczo do zapewnienia jej bytu, bo co jak co, to pieniędzy zawsze dzieciak od ojca będzie potrzebować. Wieczorem Kusy relacjonuje żonie przeprowadzone wcześniej rozmowy, z których wynika jednoznacznie, że poza kasą, niewiele Dorotka będzie od niego oczekiwać. Jest załamany tymi wnioskami szczególnie, że jako artyście zarabianie tak sobie mu wychodzi, a na domiar złego - jego "diabłów" już nikt nie chce kupować, bo rynek się nasycił.
Klaudia przedstawia rodzicom swojego nowego chłopaka. Zbyszko właśnie kończy psychologię i pracuje w…CBA. Kozioł i Halina są tak przerażeni, że nawet rozmawiać ze sobą nie potrafią inaczej niż w łazience, zagłuszając słowa strumieniem lejącej się wody. Podczas kolacji atmosfera przy stole jest sztywna, a wójtostwo niemal się nie odzywają. W końcu Halina przełamuje się i podpytuje mężczyznę o jego pracę. Okazuje się, że jego specjalnością jest korupcja. Im bardziej Zbyszko opowieść o swoim zajęciu rozwija, tym z Wójtem gorzej. W końcu Kozioł stwierdza, że się zatruł i opuszcza towarzystwo. W nocy wójt przyłapuje Zbyszka na próbie wśliźnięcia się do pokoju córki. Cały strach natychmiast z niego ulatuje i po chłopsku wyjaśnia chłopakowi, co mu zrobi, gdyby mu przyszło ponownie próbować. Uspokaja się przy tym, bo widać, że wizyta Zbyszka ma charakter prywatny, zatem nie ma się czego obawiać. Rankiem zaś okazuje się, że adorator zniknął.
Wioletka wraca do domu po ciężkim dniu pracy i na progu znajduje różę. Nieszczególnie zachwycona tym mizernym przejawem romantyzmu wchodzi dalej, a tam całe schody toną w kwiatach. Wioletka zbiera je i dociera do sypialni, w której z różą w zębach czeka na nią mąż. Wioletka jest zachwycona. Następnego dnia Stasiek maluje czerwoną farbą na ścianie przed restauracją gigantyczne wyznanie: "Kocham Violetkę". Napis ma okazję podziwiać Kusy, który odwiedza restaurację, bowiem w ramach sponsorskiej roli ojca postanawia malować ślubne portrety i chce zostawić ogłoszenie w tej sprawie.
.png){kind=link}
Solejuk, wobec zdrady kolegów, siedzi w domu, zamiast na ławeczce i jest świadkiem, jak jego żona mówi do dzieci po niemiecku i angielsku. Okazuje się, że pomagając tylu dzieciom w lekcjach, przy okazji sama nieźle opanowała te języki. Niebawem nadarza się okazja sprawdzenia tych umiejętności w praktyce, bowiem do sklepu Więcławskiej wstąpili przejeżdżający przez wieś cudzoziemcy. Ani Jola, ani Krystyna nie są w stanie się z nimi dogadać, ale akurat po zakupy wpada Solejukowa, która zupełnie płynnie, posługując się zarówno niemieckim, jak i angielskim, tłumaczy obcokrajowcom, w jaki sposób dostać się do Lublina. To wzbudza zachwyt obecnych w sklepie pań, w tym Hadziukowej, która również była świadkiem tej sceny.
Czerepach odwiedza plebanię, aby powiadomić Proboszcza, że zamierza pomóc wójtowi zachować urząd przez trzecią kadencję. Udaje, że chce namówić kapłana do przyłączenia się do kampanii wyborczej, z góry wiedząc, że ten się nie zgodzi. Cały plan ma na celu wyłonienie owego przeznaczonego do odstrzału kontrkandydata, czym bezwiednie zajmie się ksiądz. Przewidywania Czerepacha sprawdzają się natychmiast – od razu po jego wyjściu Proboszcz i Michałowa dyskutują o możliwych kandydaturach na urząd. Oboje stwierdzają, że idealną osobą i jedyną, która może zagrozić aktualnemu wójtowi jest Lucy Wilska, która tym razem musiałaby się zgodzić na prawdziwy udział w wyborach[1].
W ramach walki z małżeńską rutyną, zamaskowany Stasiek uprowadza własną żonę spod restauracji, owijając ją przy tym kocem. Gdy docierają do domu, zdejmuje z niej okrycie i komunikuje jej, że porwał ją … na kolację. Mimo eleganckiej zastawy i romantycznych świec, Wioletka jest przerażona, szczególnie że Stasiek zapowiada jej, że takich atrakcji zamierza jej dostarczać więcej.
Wystąpili[]
- Ilona Ostrowska (Lucy)
- Paweł Królikowski (Kusy)
- Cezary Żak (Wójt/Ksiądz)
- Sebastian Świerszcz (Zbyszko)
- Artur Barciś (Arkadiusz Czerepach)
- Marta Lipińska (Michałowa, gospodyni księdza)
- Franciszek Pieczka (Stach Japycz
- Arkadiusz Nader (policjant Stasiek)
- Magdalena Waligórska (barmanka Wioletka)
- Grzegorz Wons (Więcławski)
- Piotr Pręgowski (Patryk Pietrek)
- Elżbieta Romanowska (Jola)
- Bogdan Kalus (Tadeusz Hadziuk)
- Sylwester Maciejewski (Solejuk)
- Ewa Kuryło (Dyrektorka Szkoły)
- Jacek Kawalec (polonista Tomasz Witebski)
- Katarzyna Żak (Solejukowa)
- Dorota Nowakowska (Celina Hadziuk)
- Dorota Chotecka-Pazura (Krystyna Więcławska)
- Magdalena Kuta (księgowa Leokadia Paciorek)
- Piotr Ligienza (Fabian Duda)
- Violetta Arlak (Halina Kozioł, żona wójta)
- Beata Olga Kowalska (Dorota Wezół)
- Wojciech Wysocki (doktor Mieczysław Wezół),
- Marta Chodorowska (Klaudia Kozioł, córka wójta),
- Bartek Kasprzykowski (wikary Robert),
- Maciej Cempura (Szymek Solejuk),
- Jędrzej Cempura (Marianek Solejuk),
- Anna Stępień (Kasia Solejuk),
- Arkadiusz Sokołowski (Muniek Solejuk),
- Karol Sokołowski (Zbysiek Solejuk),
- Radosław Sokołowski (Rysio Solejuk),
- Daniel Zawiska (syn Solejuków)
- Hanna Dunowska (Holenderka),
- Aleksander Trąbczyński (Holender)
Cytaty[]
- "Ślub to jest najpiękniejsze co się w miłości wydarzy, a potem jest małżeństwo i ono tą romantyczną miłość zabija" - Wioletka
- "Wiesz co to jest zasada ograniczonego zaufania? Ja własnej córce nie wierzę, a co dopiero psu" - Wójt do Kusego
- "Eee... społecznie... To ja czasu nie mam." - Marianek do Lucy
- "Ty Czerepach masz łeb. Szuja, ale najcwańsza w całym województwie, może i na ścianie wschodniej" - Wójt do Czerepacha
- "Psieje wszystko" - Solejuk
- "Czy to się księdzu mieści w głowie, żeby w tak dużej wsi nie było się z kim napić?" - Solejuk do wikarego
- "Ja też psia krew nie pije, prawie, no bo samemu nie idzie" - Solejuk do wikarego
- "A co ja zmęczony, żeby odpoczywać?" - Solejuk do Wikarego na sugestię, aby odpoczął nieco od alkoholu
- "Jeden łeba na zielono sobie zrobił, drugi w garniaka wskoczył i już mu Mamrot śmierdzi" - Solejuk do ks.Roberta o swoich kolegach z ławeczki
- "Panie Solejuk na miłość boską, bo ja zaraz zwariuję. Pańscy koledzy wzięli się do roboty to jest zasługa, a nie grzech to po pierwsze. Po drugie jak przestaniesz pić to pan będziesz zdrowszy. A po trzecie psiakrew, weź się pan w końcu do roboty darmozjadzie jeden, zamiast całe życie na tej ławce marnować. I przepraszam bardzo, że się uniosłem." - do Solejuka siedzącego samotnie na ławeczce
- "Idź! Swój honor mamy, nie będzie nam ubliżał, menel jeden" - Hadziuk do Pietrka o Solejuku
- "Przecież człowiek, jakby nigdy nie pił, to jak jakiś yuppie byłby. Pewnie, że napijem się, tylko po robocie, a nie zamiast" - Hadziuk do Pietrka
- "A tego to nie wiem, bo mój nie praktykuje, żeby na trzeźwo wracać" - Solejukowa do Kusego o Solejuku
- "Taka młoda, a już staruszka" - Więcławska o sobie
- "Bo jak tylko skrzypnięcie usłyszę, to tak facjatę przefasonuję, że nową legitymację służbową będzie musiał wyrabiać!" - Wójt do Zbyszka
- "Mnie CBA jeszcze nie podlega, niestety" - Wójt
- "Jak ktoś czegoś bardzo pragnie to to dostaje" - Czerepach
- "Ludzie do Ameryki sentyment mają, bo z dolarami kojarzy się" - Michałowa
Zobacz też[]
Przypisy[]
- ↑ W odcinku 13 Wielkie wybory, za namową księdza i Kusego, Lucy udawała, że zamierza startować w wyborach na wójta. Miało to na celu zmuszenie Kozioła do złożenia przysięgi w kościele, iż dotrzyma wyborczych obietnic