Odcinek 130 Cuda, cuda ogłaszają - sto trzydziesty, a zarazem ostatni (finałowy) odcinek serialu Ranczo i równocześnie ostatni odcinek serii X. Wyemitowano go 27 listopada 2016 roku.
Opis[]
Na dzień przed Wigilią w Wilkowyjach spada śnieg. Świąteczny nastrój psuje wszystkim myśl, że jest to także dzień wyborów prezydenckich. A głównego kandydata jak nie było, tak nie ma, a mija już tydzień od jego zniknięcia. Nieliczni wiedzą, że ukrywa się na plebanii i spędza czas na rozmowach z księżmi. A są to rozmowy ważne i głębokie. Można wręcz powiedzieć, że dopiero pod ich wpływem konkretyzuje się zarys przyszłej prezydentury, która dotąd jawiła się zaledwie jako urząd sam w sobie, bez jakiejkolwiek idei i celu. Przedłużająca się wizyta bardzo jednak denerwuje Michałową, tym bardziej że Kozioł zdołał skonsumować wszelki alkohol, jaki znalazł w różnych zakamarkach, w tym nalewkę z malin, którą biskup trzyma na przeziębienie.
Nieobecność Kozioła fatalnie wpływa na Czerepacha. W dniu wyborów wszystkie media starają się obserwować, co się dzieje w sztabach wyborczych, tymczasem sztab wyborczy PPU musi chwilowo pozostać całkowicie dla nich niedostępny. Zniknięcia kandydata w żadnym razie nie można przecież ujawnić. Czerepach przypadkowo dowiaduje się, że z prezesem widziała się niedawno Doktorowa, nakazuje więc Staśkowi pilnować domu doktora i patrzeć, czy kobieta się dokądś nie wybiera. Policjant czatuje na mrozie aż do późnego wieczora, gdy wreszcie Wezółowa opuszcza dom i zmierza prosto na plebanię, upomnieć się o swoją dotację, jaką jej obiecał kandydat na prezydenta. Ta informacja niestety nie dociera do Arkadiusza i jest on zmuszony sam stawić czoło mediom, które po zakończeniu wyborów starają się uzyskać jakiś komentarz w sprawie wstępnych wyników sondażowych.
Hadziukowa żąda od męża, aby zamordował karpia, którego kupiła na święta. Bywalcy ławeczki mają już dobrze w czubie i odmawiają wykonania wyroku. Jednocześnie litościwie pochylają się nad losem nieszczęsnych ryb, które półżywe dogorywają na sklepowych ladach i w plastikowych siatkach. Ostatecznie zapada decyzja o wypuszczeniu zwierzęcia na wolność. Misję realizuje Hadziuk, przy wsparciu kolegów, ale że żaden z nich nie jest trzeźwy, to do wody zaraz za karpiem wpada też jego wybawiciel. Szczęśliwie woda nie jest głęboka, a narzędzia w postaci drągów i gałęzi – dostępne.
W wigilię, od samego rana Czerepach śledzi wiadomości telewizyjne. Co chwilę okazuje się, że systemy do liczenia głosów zawiodły i wyniki będą za jakiś czas. Za jaki, tego nie wiadomo, po z każdym kolejnym komunikatem podawana jest późniejsza godzina. Kozioł tymczasem dociera do własnego domu, gdzie zauważa pod bramą mnóstwo wozów transmisyjnych. Dostaje się do wnętrza przez balkon, ale chwilowo nie ujawnia swojego przybycia domownikom. Halina tymczasem czeka na gości bowiem – wobec nieobecności męża - zaprosiła na wieczór Lodzię z Arkadiuszem.
Kinga pożycza od Kusego samochód, wybiera się bowiem z Jakubem na wigilijną kolację do jego rodziców. Martwi się, że Kusy zostanie tego dnia sam, on jednak stwierdza, że taka sytuacja mu odpowiada. Wszystkim, którzy usiłują go zaprosić na święta do siebie wmawia, że spodziewa się gości, jednak w rzeczywistości ma inne, bardzo niewesołe plany. Jak tylko za Kingą zamykają się drzwi, Kusy sięga do kredensu i wyciąga butelkę wódki. Na ten widok Hot Dog zaczyna głośno ujadać i skamleć, co wyprowadza Kusego z równowagi do tego stopnia, że rzuca się w kierunku psa, chcąc go uderzyć. Ta niespodziewana agresja sprawia, że Kusy opamiętuje się, zabiera butelkę ze stołu i wyszedłszy na zewnątrz, rzuca ją w kępę drzew, tłukąc przy okazji. Gdy już ma wracać do domu widzi, że samochód, który pożyczyła Kinga z powrotem zajeżdża pod dworek. Ale nie Kinga z niego wysiada a Lucy.
Kusy nie wierzy własnym oczom, a gdy już dociera do niego co się dzieje, padają sobie z Lucy w ramiona. Radność ogarnia też Hot Doga, pies już wie, że wreszcie do domu wróciła normalność. Małżonkom nie jest dane cieszyć się sobą zbyt długo, sielankę przerywa bowiem Solejukowa, która wraz z córką postanowiła wesprzeć Kusego porcją pierogów. Niemal jednocześnie przybywa – w towarzystwie księdza Macieja - Michałowa, która jakimś cudem o powrocie Lucy już wie, choć nikt nie miał szansy jej zawiadomić. No, ale taka jej rola – wiedzieć. Zaraz potem pojawiają się kolejne osoby (Hadziukowa, Więcławska, Francesca), bo wieść szybko się rozchodzi i każdy chce powitać Lucy w domowych progach. Wreszcie małżonkowie zostają sami i mogą spokojnie porozmawiać. Przysięgają sobie już nigdy się nie rozstawać. Gdy Kusy udaje się w pewnym momencie do kuchni, Lucy zauważa, że całkowicie przestał utykać. Wygląda na to, że - jak to ujęła Dorotka - "mama tatę wyleczyła".
Prezes ujawnia swoją obecność w domu dopiero w chwili, gdy wszyscy zasiadają do kolacji, a zachowuje się przy tym, jakby się wcześniej nic nie wydarzyło, ot – wigilia, jakich wiele. Czerepach i Halina nie zamierzają jednak przejść nad tym do porządku dziennego i zamiast świątecznych życzeń Kozioł dostaje solidną reprymendę od obojga. Nie czas jednak na swary i kłótnie, gdy za chwilę mają ogłosić wyniki wyborów. W kulminacyjnej chwili w Wilkowyjach oczywiście wysiada prąd. W tej sytuacji o wynikach informuje swojego brata telefonicznie biskup. Paweł Kozioł został prezydentem[1]
Wystąpili[]
- Lidia Sadowa (Ola),
- Wiktoria Kunka (Dorotka, córka Lucy i Kusego),
- Weronika Kunka (Dorotka, córka Lucy i Kusego),
- Marcin Janos Krawczyk (dziennikarz)
- Justyna Sieniawska (Prowadzaca wiadomości),
- Andrzej Baranowski (przewodniczący PKW),
- Justyna Orzechowska (dublerka Oli, asystentki Czerepacha)
- Robert Ostolski dubler biskupa i Kozioła
Cytaty[]
- "Mało brakowało bym z karpiami popłynął" - Hadziuk do kolegów.
- "Żona to nie rodzina. Obcy człowiek w domu, można powiedzieć. O, brat to rodzina, najbliższa." - Kozioł
- "Jak ty i tak nie wiesz, co robić, jak byś prezydentem został, to co ci szkodzi zrobić coś dobrego?" – biskup do brata
- "Kultura. Na miłość boską przede wszystkim kultura. Od tylu lat traktuje się tę kulturę jak jakąś ubogą krewną, jakieś resztki się jej daje, kiedy to jest główna gwarancja niepodległości. Naród, którego kultura karleje-ginie". - ksiądz Maciej do Pawła Kozioła
- "A co to za awantura w taki święty dzień? Dzisiaj to nawet zwierzęta ludzkim głosem mówią, a Czerepacha to nie dotyczy?" – Michałowa
- "Takie czasy, sama sutanna autorytetu nie daje. Trzeba zasłużyć, żeby ludzie szanowali". - Michałowa do księdza Roberta.
- "A mnie pies z kulawą nogą by nie znalazł, jak bym tego zawału dostała. Tydzień zimny trup by leżał!" – Halina o zniknięciu męża na tydzień, bez żadnego uprzedzenia
- Lucy: "Kusy czekasz jeszcze na mnie?"
Kusy: "Do ostatniej sekundy życia" - Lucy: "Nigdy więcej nie wyjadę. Nawet na dzień".
Kusy: "Nigdy więcej Ci nie pozwolę." - "Dwie kobiety mojego życia" - o Lucy i Dorotce
- "Kusy Ty nie tykasz nic" - Lucy do Kusego.
- "Tak Kochanie, mama ma taką moc." - o tym, że przestał utykać na nogę dzięki Lucy
- "Taka rola moja - wiedzieć". Michałowa do Lucy.
- "Jak to się mówi, co złego, to nie my. Wspominajcie nas dobrze. I na miłość boską, ludzie - lubcie się trochę bardziej". - Stach Japycz