Wojciech Adamczyk

Wojciech Adamczyk (ur. 4 lipca 1959 w Szczecinie) – reżyser teatralny i telewizyjny, aktor, wykładowca na Wydziale Reżyserii Warszawskiej Akademii Teatralnej (od 1993 r.). Reżyser serialu Ranczo, filmu Ranczo Wilkowyje, spektaklu Smak Mamrota oraz Cud medyczny w Wilkowyjach. W 1982 r. ukończył Wydział Aktorski, a w 1987 r. Wydział Reżyserski na PWST w Warszawie. W latach 1982-1986 był aktorem w Teatru Popularnego w Warszawie.

W latach 1986-1990 reżyser w Teatrze im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku i Teatru Polskiego we Wrocławiu. Później zajmował się reżyserią 1990-1993, bez w teatrach w kraju i za granicą, a także pracą dla Telewizji Polskiej. Od roku 2004 jest reżyserem Teatru Ateneum w Warszawie. Jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Związku Artystów Scen Polskich.

Filmografia[]

Reżyser

Tata, a Marcin powiedział (1993)
Rodziców nie ma w domu (1997-1998)
Miodowe lata (1998-2003)
Rodzina zastępcza (1999-2003)
Lokatorzy (2000)
Na Wspólnej (2003)
Camera Café (2004)
Całkiem nowe lata miodowe (2004)
Dziupla Cezara (2004)
Pensjonat pod Różą (2004-2006)
Ranczo (od 2006)
U fryzjera (2006)
Ranczo Wilkowyje (2007)
Halo Hans! (2007)
Tancerze (2009)
Ludzie Chudego (2010)
Siła wyższa (2012)

Aktor

Godzina "W" (1979) jako Felek, podkomendny Jacka
Armelle (1990)
Halo Hans (2007) odc.11 jako Oficer SS

Aktor gościnnie

Dorastanie (1987) (odcinek 1)
Ranczo (2011) (odcinek 53)

Reżyseria teatralna[]

2001: Bertolt Brecht, Kariera Arturo Ui (Der Aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui), Teatr Miejski im. Witolda Gombrowicza w Gdyni
2001: William Gibson, Dwoje na huśtawce (Two For The Seesaw), Teatr Ateneum w Warszawie
2002: Johnnie Mortimer & Brian Cooke, Kiedy kota nie ma (When The Cat's Away), Teatr Powszechny w Łodzi
2002: Julian Tuwim, Żołnierz królowej Madagaskaru, Teatr Syrena w Warszawie
2002: Emmerich Kálmán, Księżniczka czardasza (Die Csàrdàrsfürstin), Teatr Muzyczny w Łodzi
2003: Éric-Emmanuel Schmitt, Frederick albo Bulwar Zbrodni (Frederick ou le Boulevard du Crime), Teatr Ateneum w Warszawie
2004: John Whiting, Demony (The Devils), Teatr Ateneum w Warszawie

Nagrody i nominacje[]

1987 "Srebrna Maska" za najlepszy spektakl sezonu
1993 "Nagroda im. Korzeniewskiego" przyznawana przez Ministra Kultury i Sztuki za "wybitne osiągnięcia w dziedzinie reżyserii"
1994 "Złota Maska" za najlepszą reżyserię sezonu ("Zemsta nietoperza" Straussa w Teatrze Muzycznym)
1996 nagroda Akademii Teatralnej za osiągnięcia w pracy pedagogicznej
1998 "Złota Maska" za reżyserię opery komicznej "Boccaccio" Suppégo w Teatrze Muzycznym
2006: nagroda w Gdańsku na Festiwalu Dobrego Humoru w kategorii "Najdowcipniejszy serial komediowy" za serial Ranczo